രക്തം പുരണ്ടോരീ ദൈവ ബിംബങ്ങളെ
നിങ്ങള്‍ നഗ്നരെന്നു ഒതുവാന്‍ മടിയില്ലെനിക്
യുക്തി ബോധത്തിന്‍ ചിന്തകള്‍ കൂര്‍പ്പിച്ചു
കുത്തി നോവിചിടും നിങ്ങളെ ഞാനിന്ന്
നിങ്ങള്‍ നഗ്നരെന്നു ഒതുവാന്‍ മടിയില്ലെനിക്
യുക്തി ബോധത്തിന്‍ ചിന്തകള്‍ കൂര്‍പ്പിച്ചു
കുത്തി നോവിചിടും നിങ്ങളെ ഞാനിന്ന്
പൊള്ളയാം നിങ്ങളില്‍ ഊതി നിറച്ചോരീ
പൊള്ളത്തരങ്ങളെ പുറത്തെടുക്കാം
പറയനും തീയനും നായരും മര്‍ത്യനെ
പലതെന്നിങ്ങനെ തിരിച്ചതും നീയെ
പത്തണ നല്‍കിയാല്‍ പത്തായം നിറയും
പട്ടിണിക്കാരനു അയിത്തവും നല്‍കി നീ
ഒന്നുമറിയാത്ത കുരുന്നുകള്‍ പിടയവേ
കുഞ്ഞുങ്ങലോ നിന്‍ പ്രാണനെന്ന് ഓതി നീ
പൊള്ളത്തരങ്ങളെ പുറത്തെടുക്കാം
പറയനും തീയനും നായരും മര്‍ത്യനെ
പലതെന്നിങ്ങനെ തിരിച്ചതും നീയെ
പത്തണ നല്‍കിയാല്‍ പത്തായം നിറയും
പട്ടിണിക്കാരനു അയിത്തവും നല്‍കി നീ
ഒന്നുമറിയാത്ത കുരുന്നുകള്‍ പിടയവേ
കുഞ്ഞുങ്ങലോ നിന്‍ പ്രാണനെന്ന് ഓതി നീ
ശാസ്ത്ര ബോധത്തില്‍ വിരഹിച്ച മര്‍ത്ത്യന്റെ
ശാസ്ത്ര ബോധത്തെ വിലങ്ങിടാന്‍ നോക്കിയോ
ചോദ്യ ശരങ്ങളെ നേരിടാന്‍ ഭയന്നുപോയി
ചോര കളം തീര്‍ത്തു മറുപടി നല്‍കി നീ
യുക്തി മരവിച്ച ഭക്ത പടകളെ
യുദ്ധത്തിനായി തീര്‍ത്തതും കണ്ടു ഞാന്‍
ഒന്നുമറിയാത്ത ഭ്രൂണത്തിനെ പിന്നെ
ശൂലത്തില്‍ കോര്ത്തതും അറച്ചു ഞാന്‍ കണ്ടു
പട്ടിണി കിടന്നു മരവിച്ച മനസ്സില്‍ നീ
മതമെന്ന കറുപ്പും കുത്തി നിറച്ചതും
അറിവിനായി വാദിച്ച പെണ്‍കൊടി തന്നുടെ
സിര്സ്സിലായി വെടിയുണ്ട ഉതിര്ത്തതും കണ്ടു ഞാന്‍
ശാസ്ത്ര ബോധത്തെ വിലങ്ങിടാന്‍ നോക്കിയോ
ചോദ്യ ശരങ്ങളെ നേരിടാന്‍ ഭയന്നുപോയി
ചോര കളം തീര്‍ത്തു മറുപടി നല്‍കി നീ
യുക്തി മരവിച്ച ഭക്ത പടകളെ
യുദ്ധത്തിനായി തീര്‍ത്തതും കണ്ടു ഞാന്‍
ഒന്നുമറിയാത്ത ഭ്രൂണത്തിനെ പിന്നെ
ശൂലത്തില്‍ കോര്ത്തതും അറച്ചു ഞാന്‍ കണ്ടു
പട്ടിണി കിടന്നു മരവിച്ച മനസ്സില്‍ നീ
മതമെന്ന കറുപ്പും കുത്തി നിറച്ചതും
അറിവിനായി വാദിച്ച പെണ്‍കൊടി തന്നുടെ
സിര്സ്സിലായി വെടിയുണ്ട ഉതിര്ത്തതും കണ്ടു ഞാന്‍
ചോരയില്‍ കുളിചോരീ ബിംബങ്ങളെ ഓര്‍ക്കൂ
ചോര വറ്റാത്തൊരു ഹൃദയമോണ്ടെനിക്കിന്നു
രാജാവ്‌ നഗ്നന്‍ വിളിചോതിടും ഞാന്‍ ഈ
രാപ്പകല്‍ നിന്നെ കാര്‍ക്കിച്ചു തുപ്പും
ദൈവമില്ലാത്തൊരു വസന്ത കാലം പക്ഷെ
വിദൂരമല്ല ഇനി നീ ഭയക്കണം എങ്കിലും
കുത്തി നോവിചിടും ഈ തൂലിക നിന്നെ
ഈ ഉടല്‍ മണ്ണില്‍ ലയിക്കുന്ന കാലം വരെയും
ചോര വറ്റാത്തൊരു ഹൃദയമോണ്ടെനിക്കിന്നു
രാജാവ്‌ നഗ്നന്‍ വിളിചോതിടും ഞാന്‍ ഈ
രാപ്പകല്‍ നിന്നെ കാര്‍ക്കിച്ചു തുപ്പും
ദൈവമില്ലാത്തൊരു വസന്ത കാലം പക്ഷെ
വിദൂരമല്ല ഇനി നീ ഭയക്കണം എങ്കിലും
കുത്തി നോവിചിടും ഈ തൂലിക നിന്നെ
ഈ ഉടല്‍ മണ്ണില്‍ ലയിക്കുന്ന കാലം വരെയും
No comments:
Post a Comment
ningaludey abhiprayangal.....,